Eίναι γεγονός ότι στη σύγχρονη κοινωνία τα ζευγάρια αποφασίζουν να δημιουργήσουν την οικογένεια τους σε ολοένα και μεγαλύτερη ηλικία. Καθώς η ηλικία της γυναίκας παίζει πρωταρχικό ρόλο στη διατήρηση της γονιμότητας της, εύκολα συμπεραίνουμε πως η δυσκολία αναπαραγωγής αυξάνεται όσο περνάει ο καιρός. Για το λόγο αυτό, ολοένα και περισσότερα είναι τα ζευγάρια τα οποία προχωρούν στη διερεύνηση της υπογονιμότητας τους και στρέφονται στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
Διερεύνηση Υπογονιμότητας
Τα ζευγάρια θα πρέπει να συμβουλεύονται έναν ειδικό αναπαραγωγής σε περίπτωση που δεν έχουν επιτύχει εγκυμοσύνη έπειτα από 1 χρόνο ελεύθερων σεξουαλικών επαφών.
Ποιοι οι παράγοντες υπογονιμότητας;
Η ηλικία αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα υπογονιμότητας, ωστόσο δεν είναι ο μοναδικός. Στους κυριότερους παράγοντες υπογονιμότητας περιλαμβάνονται ακόμη:
- Η παρουσία ινομυωμάτων
- Οι ενδομητρικοί πολύποδες
- Οι διατροφικές διαταραχές (υπερβολικό ή ελλιπές βάρος)
- Το κάπνισμα
- Οι περιβαλλοντικές συνθήκες
- Οι διατροφολογικές συνήθειες
Τέλος, η γενικότερη στάση ζωής, η οποία έχει πλέον αλλάξει ριζικά, φαίνεται ότι συμβάλλει σημαντικά στη μείωση της γονιμότητας, τόσο της γυναίκας όσο και του άνδρα.
Πότε ένα ζευγάρι θα πρέπει να απευθυνθεί σε έναν ειδικό αναπαραγωγής;
Σύμφωνα πάντα με τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, τα ζευγάρια θα πρέπει να συμβουλεύονται έναν ειδικό αναπαραγωγής σε περίπτωση που δεν έχουν επιτύχει εγκυμοσύνη έπειτα από 1 χρόνο ελεύθερων σεξουαλικών επαφών. Ιδιαίτερα, η γυναίκα είναι άνω των 35 ετών, τότε η διερεύνηση της υπογονιμότητας θα πρέπει να ξεκινάει μετά από ένα εξάμηνο ελεύθερων σεξουαλικών επαφών.
Πάντα στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή μιλάμε για το ζευγάρι και ποτέ για τον έναν από τους δύο μεμονωμένα. Κάθε ζευγάρι λοιπόν αναπαραγωγικής ηλικίας, στο οποίο δεν υπάρχει κάποιο γνωστό πρόβλημα, έχει περίπου 25% πιθανότητα σύλληψης το μήνα, όταν έχει ελεύθερες στοχευμένες σεξουαλικές επαφές. Το ποσοστό αυτό φθάνει περίπου στο 85% σε βάθος 1 χρόνου. Αυτό λοιπόν θεωρείται και το χρονικό σημείο όπου ένα ζευγάρι, αν δεν έχει καταφέρει σύλληψη, θα πρέπει να απευθυνθεί στον ιατρό του, καθώς σε περίπτωση που αφήσουμε και άλλο χρονικό διάστημα προσπαθειών, το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι μία πολύ μικρή άνοδο του ποσοστού αυτού.
Διερεύνηση υπογονιμότητας: Τι απαιτείται;
Στο πρώτο ραντεβού του ζευγαριού λαμβάνεται πάντα ένα εκτενές ιστορικό, καθώς η αιτιολογία της υπογονιμότητας αναζητείται τόσο στον άνδρα όσο και στην γυναίκα (40% γυναικείας αιτιολογίας, 40% ανδρικής αιτιολογίας και περίπου 20% αδιευκρίνιστης) και ζητούνται οι βασικές εξετάσεις διερεύνησης.
Διερεύνηση υπογονιμότητας: Ποιες οι απαραίτητες εξετάσεις για τη γυναίκα;
- Αιματολογικές – Εξετάζεται το ορμονικό προφίλ της γυναίκας (FSH, E2, LH, prog, DEAHS, testo, TSH, PRL, AMH), η ωοθηκική της επάρκεια, αλλά και η θυροειδική της λειτουργία.
- Υπέρηχος των έσω γεννητικών της οργάνων – Εξετάζεται η μορφολογία της μήτρας (πολύποδες, ινομυώματα, συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας). Ταυτόχρονα, γίνεται απεικόνιση των ωοθηκών και καταμέτρηση των ωοθυλακίων A.F.C..
- Yστεροσαλπιγγογραφία – Προκειμένου να φανεί ο βαθμός διαπερατότητας των σαλπίγγων αλλά και η ενδομητρική κοιλότητα όπου αργότερα θα εμφυτευτεί το έμβρυο
- Καλλιέργεια κολπικού τραχηλικού επιχρίσματος
- Υστεροσκόπηση
- Λαπαροσκόπηση
Διερεύνηση υπογονιμότητας: Ποιες οι απαραίτητες εξετάσεις για τον άνδρα;
Στο αρχικό στάδιο της διερεύνησης της υπογονιμότητας, ζητείται από τους άνδρες ένα σπερμοδιάγραμμα. Ασφαλώς στο πλαίσιο της διερεύνησης ενδέχεται να ζητηθούν και άλλες εξετάσεις μέχρι να ολοκληρωθεί η εικόνα του ζευγαριού.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι κάθε περιστατικό, δηλαδή κάθε ζευγάρι, είναι ξεχωριστό και για αυτόν ακριβώς το λόγο εξατομικεύονται οι περαιτέρω ενέργειες.
Ο Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος Αθανάσιος Παπανικολάου είναι άρτια καταρτισμένος και πλήρως εξειδικευμένος σε ζητήματα αναπαραγωγής υπογόνιμων ζευγαριών.
Ο Ιατρός δίνει έμφαση στην αρχική διαγνωστική διαδικασία και προσφέρει ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο για κάθε ζευγάρι, ακολουθώντας πάντα τα διεθνή πρωτόκολλα.